به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام علی محمد مظفری در نوشتاری با عنوان «تجلی ایمان در گام های زوار الحسین سلام الله علیه» آورده است:
در آستانه اربعین حسینی شور و شوق زیارت سید الشهدا سلام الله علیه آرام و قرار را از قلوب محزون مومنین در نوردیده و هر عاشق آزاد مسلکی را از اقصی نقاط جهان به سوی سرزمین کربلا رهنمون می سازد. شهادت سیدالشهدا (ع) و عشق به اباعبدالله (ع) حرارتی دایمی در قلوب مومنین ایجاد کرده که به تعبیررسول خدا ص این شور و حرارت تا ابد در رگ های مومنین سریان دارد:«إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَدا»
سنخیت با امام حسین (ع) ملاک عاقبت بخیری
«عاقبت بخیری»بالاترین آرزوی هر مومنی بوده که در طول حیات خویش برای دستیابی به آن مجاهده می نماید.جناب خوارزمی از علمای حنفی مذهب اهل تسنن در قرن ۶ در کتاب «مقتل الحسین» معروف به مقتل خوارزمی در روایتی از رسول خدا ص امام حسین ع را یکی از باب های بهشت معرفی نموده و ملاک سعادت و شقاوت هر فردی را در گرو سنخیت با سیدالشهدا (ع) بیان می کنند: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص بِی أُنْذِرْتُمْ وَ بِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ اهْتَدَیْتُمْ وَ قَرَأَ إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ وَ بِالْحَسَنِ أُعْطِیتُمُ الْإِحْسَانَ وَ بِالْحُسَیْنِ تَسْعَدُونَ وَ بِهِ تَشْقَوْنَ أَلَا وَ إِنَ الْحُسَیْنَ بَابٌ مِنْ أَبْوَاب الْجَنَّةِ مَنْ عَادَاهُ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ رَائِحَةَ الْجَنَّة
مصادیق سعادت و شقاوت در کربلا
در تاریخ کربلا برخی افراد در آستانه شقاوت قرار داشته لکن با یک عنایت سید الشهدا (ع) سعادتمند دنیا و آخرت گردیدند.«زهیر بن قین بَجَلی» همان عثمانی مذهبی که در ابتدای امر تمایلی به دیدار با سید الشهدا (ع) را نداشت اما پس از اولین دیدار با امام حسین ع چنان تحولی در زهیر رخ داد که زهیر عثمانی را به زهیر حسینی تبدیل نموده تا جایی که در رکاب ابی عبدالله (ع) به فیض شهادت نائل آمد. از سویی دیگر شخصیت هایی مانند طرمّاح بن عدی را داریم که در لبیک به ندای امام خویش تعلّل ورزیده و به بهانه رساندن آذوقه به خانواده پس از بازگشت جهت یاری امام با شهادت سیدالشهدا (ع) مواجه گردیده و با این تاخیر از فیض شهادت در در زمره شهدای کربلا محروم گردید.
تنها گروه عاقبت بخیر از منظر قرآن
با مراجعه به نصوص قرآنی، پروردگار عالم حسن عاقبت را صرفا برای یک گروه تضمین فرموده و در آیه اول از سوره مومنون «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُون» مدال موفقیت و سعادتمندی را به این گروه تقدیم می نماید. در این آیه با استعمال فعل ماضی«أَفْلَحَ» که ازحیث بلاغی دلالت بر محقّق الوقوع بودن این وعده الهی دارد، حرف تاکید «قَدْ» نیز بر قطعیت آن می افزاید.
ماهیت ایمان از منظر حضرت رضا(ع)
اما در تبیین ماهیت «ایمان» که در بیان قرآن شرط عاقبت بخیری بیان گردیده، مرحوم شیخ صدوق(ر) درکتاب عیون اخبار الرضا در روایتی از اباصلت هروی از حضرت رضا سلام الله علیه ایمان را سه مرحله دانسته و فرموده اند: «الْإِیمَانُ: ۱.عَقْدٌ بِالْقَلْبِ وَ ۲.لَفْظٌ بِاللِّسَانِ وَ۳.عَمَلٌ بِالْجَوَارِحِ لَا یَکُونُ الْإِیمَانُ إِلَّا هَکَذَا»
قلوب مومنین جایگاه حرارت حسینی
در بیان اولین مرحله از ایمان «عَقْدٌ بِالْقَلْب»، لازم است زوار الحسین به قلوبتان مراجعه نموده تا میزان درجات ایمانی آن را دریابید.به نقل از مرحوم شعیری از علمای قرن ۶در کتاب «جامع الاخبار»،مراد از قلب به تعبیر حضرت صادق سلام الله علیه،حرم خداوند می باشد:«الْقَلْبُ حَرَمُ اللَّهِ فَلَا تُسْکِنْ حَرَمَ اللَّهِ غَیْرَ اللَّه»
به نقل فریقین(شیعه و اهل تسنن) از وجود نورانی رسول خدا (ص)، محبت امیرالمومنین (ع) سنگ محک «ایمان» از «نفاق» امت بوده و در روایتی که درکتاب «صحیح بخاری» از معتبرترین کتب روایی در نزد اهل تسنّن آمده، پیامبر خطاب به حضرت علی (ع) می فرمایند: «لَا یُحِبُّکَ إِلَّا مُؤْمِنٌ وَ لَا یُبْغِضُکَ إِلَّا مُنَافِق»خوشا به قلوب زوار الحسین زیرا تنها قلب مومن است که از شهادت سید الشهدا ع تا ابد مهبط حرارت و سوزش بوده و امام باقر (ع) به نقل از رسول الله (ص) در این مورد می فرمایند: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَدا»
دومین مرحله از ایمان به تعبیر حضرت رضا (ع) «لَفْظٌ بِاللِّسَانِ»است. مومن واقعی در شرایطی که تقیه در کارنباشد به ایمان خویش اقرار می نماید. از باب مثال مرحوم سید بن طاووس (ره) در کتاب اقبال الاعمال به نقل از امام رضا ع در بیان یکی از آداب «عید غدیر»، اقرار مومنین در مواجهه با یکدیگر در روز غدیر نسبت به نعمت ولایت امیرالمومنین و ذوات مقدسه معصومین(ع) را با این دعا آورده اند: «فَإِذَا لَقِیَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ یَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوَلَایَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ ع» همچنین به سفارش سید الشهدا ع در کتاب المصباح مرحوم کفعمی ره، شیعیان پس از نوشیدن آب گوارا مامور به یاد کردن از اباعبدالله (ع) و لعن بر دشمنان ایشان شده اند: «شِیعَتِی مَا إِنْ شَرِبْتُمْ رَیَّ عَذْبٍ فَاذْکُرُونی»
زیارت اربعین تجلی ایمان
اما آخرین مرحله از ایمان که قرآن آن را شرط عاقبت بخیری بیان نمود «عَمَلٌ بِالْجَوَارِح»است. اشک بر امام حسین (ع) از دیگر سنگ محک های ایمان بوده که به نقل از مرحوم ابن قولویه در کامل الزیارات، امام حسین (ع) فرمودند «أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إِلَّا اسْتَعْبَر.» تنها چشمان مومن است که با ذکر مصیبت امام حسین و اهل بیت ایشان علیهم السلام اشک بار می گردد. ناگفته نماند که گاهی خشکی چشم مومنین دلالت بر قساوت قلب داشته همانطور که اصبغ بن نباته از امیر المومنین (ع) به این نکته اشاره می نمایند: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع) مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إِلَّا لِقَسْوَةِ الْقُلُوب
در آیه ۲۳ سوره شوری «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی » خداوند اجر رسالت را مودت با اهل بیت رسول الله (ص) بیان فرموده و مودّت چیزی جز محبت شدید همراه با آثار خارجی نیست.
در آستانه اربعین حسینی، زیارت امام حسین (ع) مصداق اتمّ مودت اهل بیت (ع) بوده و به نقل مرحوم شیخ طوسی (ره) در «تهذیب الاحکام» امام عسگری (ع) ۵ عمل را از نشانه های مومن دانسته: «عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ» که یکی از آنها «زیارت اربعین» است.
آثار زیارت سید الشهداء(ع)
زیارتی که به نقل مرحوم ابن قولویه در کامل الزیارات:«إِنَّهُ لَیَنْظُرُ إِلَی زُوَّارِه...» زائر تحت دایره نظارت خاص امام حسین (ع) قرار گرفته و یکی از آثار این زیارت، استغفار سیدالشهدا و امیرالمومنین علیهما السلام در حق زائر می باشد: فَیَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ یَسْأَلُ أَبَاهُ الِاسْتِغْفَارَ لَه» لذا زائر امام حسین (ع) با تکمیل این سه مرحله از ایمان به نص آیه «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُون» در زمره رستگاران عالم قرار می گیرد.
انتهای پیام
۱۴:۱۴ - ۱۴۰۴/۰۵/۱۳
۱۸:۱۷ - ۱۴۰۴/۰۵/۱۵
۱۶:۳۲ - ۱۴۰۴/۰۵/۲۱
نظر شما